Een tijdje geleden ontmoette ik Resi Lankester. Een prachtige, maar ook een bijzonder wijze vrouw. Toen Resi 26 was, stapte haar vader uit het leven en werd ze geconfronteerd met een groot verdriet en veel onbeantwoorde vragen. In haar boek Na de Val schrijft ze over de zoektocht die ontstond.
Yoga heeft een rol gespeeld in het verwerken van alles waar zij mee werd geconfronteerd. Onze gezamenlijke passie voor yoga bleek een mooi uitgangspunt voor een podcast. Het werd geen interview, maar een conversatie. Een gesprek tussen 2 yogadocenten die allebei een pad bewandelen vol uitdagingen, oud verdriet en soms de neiging hebben om vervelende emoties te onderdrukken. We spreken over omgaan met innerlijke leegte, wegvluchten voor emoties en de levenslessen die yogahoudingen met zich meenemen.
Eerder schreef ik al een blog over de levenslessen die ik leerde op de yogamat. In deze blog de levenslessen die Resi leerde op haar mat.
1. Het lijf is sterker dan de mind
Tijdens een yogaopleiding in India stond Resi elke dag zo’n 1,5 tot 2 uur op de mat. Van nature is ze relatief sterk en lenig, maar ondanks dat kwam ze houdingen tegen die haar uitdaagden. Houdingen die ze graag ‘perfect’ wilde uitvoeren, maar waar haar lijf niet bij meewerkte. Zo was er een staande vooroverbuiging. Je staat met je benen gespreid, buigt naar voren en plaatst idealiter je kruin op de mat. Jarenlang heeft er een centimeter tussen Resi haar kruin en de mat gezeten. Het irriteerde haar mateloos, tot ze zich realiseerde dat juist dit is waar yoga in essentie over gaat.
Er zullen altijd houdingen zijn die niet ‘lukken’. Het ego kan daar gefrustreerd door raken. We zijn in onze Westerse wereld vaak zo gewend dat alles maakbaar is. De mind is sterk, weet wat het wil. Veel dingen kun je vanuit die wilskracht ook werkelijk creëren. Wanneer je dat met je lichaam probeert, dan kom je een blokkade tegen. Je lijf doet wat het kan en stopt vervolgens. Een blessure kan het gevolg zijn wanneer je blijft forceren. Het is de uitdaging om te luisteren naar de signalen van je lichaam en te blijven bewegen, te blijven oefenen. Niet met het doel om dieper in de houding te komen, maar met het doel om te leren ontspannen in wat er ‘is’.
2. Emoties mogen stromen
Een Zweedse yogadocent gaf Resi ooit een waardevol advies. Drie korte, maar krachtige woorden die grote invloed op haar leven hebben gehad: ‘sit with it’. Gewoon zitten en voelen wat er in je leeft. Als je dat voor het eerst doet, ervaar je de kracht die daarin schuilgaat. Je gaat voelen, opmerken wat zich aandient. Je hoeft niets te analyseren, niets op te lossen, te veranderen of weg te stoppen. Je hoeft er alleen maar mee te zitten.
Vroeger was Resi altijd geneigd om in de actiemodus te stappen wanneer ze niet lekker in haar vel zat. Dat vervelende gevoel moest worden opgelost, dus dan ging ze bijvoorbeeld iets leuks ondernemen.
Na het advies van de docent leerde ze om te herkennen, erkennen en toe te laten wat er in haar leefde. Zo ontdekte ze dat op deze manier gevoelens sneller voorbij ebben.
Je houdt de bal niet langer onder water, je stapt uit het verzet. De bal komt naar boven, je gevoelens komen aan de oppervlakte en daardoor kunnen ze ook weer bij je vandaan drijven. Voel wat er gevoeld mag worden, compleet met alle tranen en paniek die daar misschien bij horen. Je zult merken dat je je daarna al heel snel weer anders voelt. Het doorvoelen en doorleven van emoties is nodig voor het loslaten en verwerken ervan. Neem de intelligentie van je lichaam serieus en voel wat er ruimte mag krijgen in jezelf.
3. Een vertrouwensband tussen lichaam en geest is cruciaal
Wanneer je yoga beoefent, moet je leren om op je lijf te vertrouwen. Andersom is ook cruciaal: je lichaam moet ook op jou gaan vertrouwen. In uitdagende, of spannende houdingen ontstaat er een dialoog: als je lichaam aanvoelt dat iets niet gaat lukken, dan verkrampt het. Het is dan zaak om naar je lichaam te luisteren en je grenzen te respecteren. Je geest moet ook leren vertrouwen op je lijf. Als je bang bent voor een houding, dan geef je je lichaam niet het vertrouwen dat het nodig heeft, waardoor je een houding niet aan kunt, of durft te gaan.
Een omgekeerde houding uit de Ashtanga yoga joeg Resi ooit veel angst aan. Ze bleef vechten met zichzelf en haar lichaam, tot ze zich realiseerde dat ze zichzelf in de houding kon opvangen. ‘Ik ben er voor mezelf, ik hou mezelf gewoon vast,’ dat was zo’n krachtige ervaring vertelt Resi. Sindsdien gaat de houding haar gemakkelijk af. Ze is door de houding dichter bij zichzelf gekomen, Resi omschrijft het als thuiskomen bij zichzelf. Ze heeft ervaren dat ze ervoor zichzelf is zodra het moeilijk wordt, dat ze zichzelf kan opvangen.
4. Loslaten en opgeven zijn twee verschillende dingen
Door yoga leerde Resi dat er een verschil is tussen loslaten, je overgeven aan iets en opgeven. Eerder dacht zij altijd dat acceptatie, iets laten zijn zoals het is, gelijkstond aan opgeven. Dat wilde ze niet, dat paste niet bij haar drang om controle te willen houden.
Yoga leerde haar het verschil tussen abhaya, overgave en abhyasa, de moeite die je doet om iets te kunnen en willen bereiken. Inmiddels weet ze dat overgave en acceptatie niet direct betekenen dat je ook werkelijk opgeeft. Het een subtiel verschil tussen enerzijds je best doen en het beste uit jezelf halen en aan de andere kant overgeven aan wat er ‘is’.
5. Zelfcompassie zorgt voor balans
Door het yogapad te bewandelen kwam Resi in aanraking met zelfcompassie. Ze leert steeds beter om liefdevol naar zichzelf te kijken en zichzelf niet af te straffen, zonder zichzelf daarbij overdreven te pamperen of in een slachtofferrol te verliezen.
Resi heeft geleerd om te kijken naar wat echt goed is voor haar en het onderscheid te maken tussen dat en afleiding. Zelfcompassie helpt bij het vinden van balans in haar leven. Het is de kunst om enerzijds de wereld in te treden, haar kennis en passie te delen en anderzijds in zichzelf te keren en te luisteren naar wat er in haar leeft.
Door elke dag liefdevol, geïnteresseerd en compassievol met jezelf om te gaan, creëer je de ultieme voorwaarden om te groeien als mens en een stapje verder te komen in je eigen proces. Zelfcompassie is van tijd tot tijd uitdagend en juist dan ligt er de uitnodiging om liefdevol met jezelf om te gaan. Te accepteren dat zelfcompassie soms niet lukt. Stop met het afwijzen van jezelf en leer om jezelf en al je plus- en minpunten te omarmen.
Benieuwd naar het werk van Resi Lankester?
Op haar website kun je een gesigneerd exemplaar van haar boek Na de Val bestellen (of via Bol.com). Je leest er ook meer over haar werk als yogi en als journalist. Resi geeft elke woensdagavond Power en Vinyasa yoga bij HotFlowYoga Jordaan.
De podcast die wij samen opnamen is hier te beluisteren.
Geef een reactie